8:10 uur

Deze hele week begint de dag met de bestraling om 8:10u. Zo ook vanmorgen. Rond half 8 opstaan, douchen, eten en dan om 7:55u op de fiets naar het ziekenhuis. Daarna weer naar huis, weer wat eten, vechten tegen de vermoeidheid. Om 10:15u tot 11:20u op de sportschool geweest. Al met al ook nog zo’n 8 km gefietst.

Het weekend was vermoeiend geweest. Zaterdag had J. een rugby toernooi in Hoek van Holland. Als coach zijnde ben ik daar dus de hele tijd bij geweest. Het was een leuke dag en de inzet van mijn jongens en dames was weer super! Het zijn echt bikkels. We waren zo rond drieën weer thuis. Daarna weinig gedaan want de fut is eruit. Gisteren was het verjaardagsfeestje van A. de jongste van mijn broer W. Met het laatste restje energie ben ik daar naar toe gegaan. Helaas niet zolang als ik zelf wilde maar wat telt is dat we zijn geweest. Toch?

Zo’n bestraling zoals vandaag en de komende twee weken duurt met uit- en aankleden 10 minuten waarvan het bestralen zo’n dertig seconden duurt. Je voelt er niets van d.w.z. op het moment dat het gebeurd en toch is het een aanslag op het lichaam gezien de vermoeidheid die de kop op steekt. Verder kan ik melden dat naarmate het bestralen vordert ik nu (na het bestralen dus) wel voel waar ze bestraald hebben. Op mijn rug voel ik de plek als ik bijvoorbeeld ga liggen. Het voelt aan alsof je te lang in de zon hebt gelegen, een soort verbrand gevoel dus. Ben benieuwd hoe zich dit verder ontwikkelt. Verder kan ik gelukkig tot nu toe niet melden.

Heb ook nog gewerkt vandaag. Ik denk dat ik nu even een uurtje ga liggen om bij te tanken. Ik hoorde van een van de ouders bij de rugby dat dat een “power nap” heet. Vond dat wel een positieve uitdrukking!

Oké, ga nog even wat fruit en salade consumeren voor de nodige vitaminen en daarna de “power nap” ga doen.

Tot later!

Dit bericht is geplaatst in Mijn verhaal. Bookmark de permalink.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *