“Kankerzooi” een toepasselijke titel voor mijn weblog. Het is een woord wat bijna iedere dag wordt gebruikt. Ik denk vaker in de “foute” zin dan in de betekenis ervan.
“Kanker”
Hoe vaak wordt het dagelijks wel niet gebruikt, woorden als: kankerlijer, kankerzooi, krijg de kanker, kankerjong enzovoorts.
Het is zelfs al zo erg dat deze woorden door jong en oud dagelijks worden gebruikt. Persoonlijk denk ik dat bijna iedereen zich er wel eens of meerdere malen schuldig aan heeft gemaakt en daar schaar ik mezelf ook onder. We staan vandaag de dag niet echt meer stil bij ons woordgebruik en de betekenis ervan. Totdat het woordje kanker besluit om jouw deur niet voorbij te lopen maar te blijven stilstaan om vervolgens aan te kloppen en dan eens even uitleggen wat kanker eigenlijk wel is…….. en dan…….
Mijn naam is Roland en ben 45 jaar oud en heb na veel wikken en wegen besloten mijn ziekteproces met kanker net als vele lotgenoten voor mij ook op het internet te publiceren en wel om de volgende redenen:
Voor mezelf, om mijn gevoelens, gedachten van mij af te schrijven. Ik lees in diverse blog’s dat dit toch een ondersteuning biedt in deze moeilijke tijd.
Maar ook voor mijn medemens, lotgenoten die ook opeens van de ene dag op de andere met deze diagnose worden geconfronteerd. Hopelijk kunnen mijn ervaringen anderen enigszins een helpende hand bieden in deze hel van onduidelijkheid, gevoelens enzovoorts.
Als laatste een toelichting op de afbeelding bovenaan op de homepage. Niet zomaar een afbeelding maar bewust gekozen. Het symboliseert mijn weg. Je ziet een lange weg die een bocht maakt naar het onbekende. Zo ook is mijn toekomst op dit moment. Word ik beter of niet? Verder zie je een man alleen op die weg lopen. Ondanks alle steun en liefde van mijn familie, naasten en vrienden ben ik degene met kanker en ben ik degene die mezelf staande moet houden in dit lichamelijke en geestelijk gevecht naar een (hopelijk) kankervrij leven!
Fingers crossed…