Naar de longarts geweest. Er is een foto van de long gemaakt. De vlek zit er nog steeds!
Ik begin me nu echt zorgen te maken en de angst voor longkanker komt steeds dichterbij. De antibiotica heeft niet geholpen, het is dus geen ontsteking. Ook dr. P. (mijn longarts dus) kijkt bedenkelijk. Op mijn vraag of ik kanker heb reageert hij rustig. Zolang er niets is bewezen gaat hij niet uit van kanker. Het kunnen tenslotte ook andere zaken zijn.
Gelukkig is dr. P. een longarts die “op” gaat in zijn werk. Hij spreekt met mij af dat als het nodig is om tot het gaatje te gaan. Met andere woorden, hij wil dat er een diagnose komt. Wel wil hij het in fases doen. De volgende stap is dus een directe longpunctie.
Een longpunctie is een onderzoek waarbij een dunne naald van buitenaf in de long wordt ingebracht om een heel klein stukje weefsel weg te halen. Dit onderzoek kan verricht worden door de longarts of door de radioloog. Meestal vindt de punctie plaats onder geleide van een CT-scan, soms via doorlichting (soort X-thorax).
De longpunctie is dagopname. Je kan een klaplong oplopen, dus houden ze je liever onder toezicht.