Om half elf moet ik mij melden bij de afdeling longziekten. Vandaag wordt de longpunctie gedaan. Op zich valt dit onderzoek mee. Het wordt gedaan onder een plaatselijke verdoving. Met behulp van de radioloog wordt de vlek op de long bepaald zodat de longarts met zijn naald via mijn borst weefsel uit de vlek kan halen.
Na deze ingreep wordt ik weer verkast naar de afdeling waar ik een nachtje moet blijven. Inmiddels beginnen de negatieve gedachten wel op te komen. Wat als het nou longkanker is? Ik heb iemand van heel dichtbij meegemaakt tot een half uur voor zijn dood en dat is een gebeurtenis die heel vers in het geheugen ligt. Dat terwijl het in 2005 is gebeurd.
Longkanker is geen beste diagnose. Overleving of behandeling is heel erg moeilijk.