Vandaag is een rustige dag geweest. Gisteren ben ik bezig geweest met de verhuizing. Dat ik druk ben geweest merkte ik wel vanmorgen. Moe, moe, moe. Ik ben wel de dag vroeg begonnen. L. had haar eerste dag op middelbare school en wilde haar wel even uitzwaaien. Ze vond het in ieder geval erg leuk op de nieuwe school en hopelijk blijft die instelling zo! Ze zit samen met haar nicht op de nieuwe school en dat vind ze echt super leuk.
Aansluitend onze accountant op bezoek gehad. Daarna visite en daarna boodschappen gedaan en de medicatie voor de volgende chemokuur gehaald. Bij de apotheek gevraagd of ze misschien aanvullende vitamines hebben tegen bloedarmoede. Helaas niet want dat is alleen op doktersrecept. Natuurlijk kan ik dat recept wel vragen het nadeel is alleen dat je van de ijzer pillen ook aardig verstopt kan raken. Aangezien dat ook al wordt veroorzaakt door de chemo vraag ik dus geen recept. Echter de dame achter de balie zei dat ze wel iets anders had. Een soort drankje op basis van groenten en fruit extract. Ze vertelde dat dit echt helpt omdat ze het zelf ook heeft gebruikt. Zij had namelijk bloedarmoede gekregen na een bevalling. Ik ben dus benieuwd. Hoe het overigens heet weet ik zo niet en ben op dit moment te lui om naar beneden te lopen. Dus die informatie volgt nog.
Verder ben ik vanavond meegegaan met J. om naar zijn rugby training te kijken. Ik weet namelijk dat ie z’n vader mist bij deze activiteit en hij heeft al zijn zomervakantie zonder zijn pa gehad. Natuurlijk vind ik het ook verschrikkelijk. Dus zo goed als het ging heb ik me zelf bij elkaar gesleept en ben lekker meegegaan. En daar heb ik geen spijt van. Het was leuk, ook vanwege het sociale karakter met diverse mensen. Maar ook om J. en zijn team maatjes bezig te zien. Bovendien ben ik de coach van deze jongens en hopelijk is mij dit komende seizoen gegund!
Blijkbaar had ik zo genoten dat ik spontaan thuis op de ouderwetse manier ben gaan trainen! Weliswaar zo’n 35 minuten, maar toch. Voor een kankerlijer die al zes chemo heeft gehad vind ik het best dapper. Het voelde in ieder geval goed. Mijn aders zijn op dit moment aardig aan het verharden. Om jullie een idee te geven: Je moet je voorstellen dat er onder je huid in plaats van aders van die drink rietjes zitten. Wat als eens eerder had verteld, op een of andere manier helpt sporten om de aders soepel te houden. Morgen ga ik met M. een stukje rennen. Kijken hoever ik kom en wat ik kan. Daarna weer thuis wat trainen in plaats van naar de sportschool. Is best leuk om weer zoals vroeger bezig te zijn. De mensen die mij kennen weten wat ik bedoel of hoe ik trainde. Beetje conditie, rekken en strekken. Wat krachttraining en ga morgen een start maken om mijn trap technieken nieuw leven in te blazen. Je moet tenslotte toch wat, nietwaar?
De intenties zijn er in ieder geval. Natuurlijk moet het lichaam meewerken. Maar ik denk dat het wel goed is bezig te zijn. Geestelijk merk ik dat het echt zwaar aan het worden is. Ik ben nu inmiddels bijna 8 maanden thuis en dat gaat nu doorwerken. Het idee dat de chemo kuur aan zijn eind komt speelt een grote rol daarin mee omdat na afloop van de kuur ik weer scans krijg die moet uitwijzen of de kuur uiteindelijk heeft geholpen of niet. Daar ben ik op zo’n dag best veel mee bezig. Dus hopelijk doet het kruidendrank zijn werk zodat ik minder moe ben vanwege de lage HB waarden (bloedarmoede) en ik daardoor weer energieker word om dingen te ondernemen zodat ik minder geestelijk ga zitten malen.
Hoe dan ook nog twee te gaan en daarna het volgende gevecht. De bestraling. Op dit moment houd ik het ver van mijn bed om het zo maar te zeggen. Ik bedoel ik heb daar nog weinig research naar gedaan op gebied van bijwerkingen en zo. Ook hier is het namelijk zo dat het per persoon verschilt hoe je lichaam er op reageert. Eerst de kuur afmaken.
Nu ga ik proberen te slapen.
Welterusten!