Chemo 7 zit erin..

De één na laatste chemo zit erin. Dit gebeuren kan ik nu scharen als een geestelijke positieve impuls omdat ik nu kan zeggen dat de laatste chemokuur in zicht is. Was weer vroeg en mijn zwager JW ook! Hij stond net nadat het infuus was ingebracht naast…….mijn bed! Jullie lezen het goed, niet de “relax” stoel maar bed. Niet dat dat zo erg is maar gevoelsmatig geeft het in bed liggen je helemaal het gevoel dat je ziek bent.

Dat infuus inbrengen ging niet helemaal soepel. De eerste keer prikken werkte de ader niet mee. Of de verpleegkundige verstaat haar vak niet goed. Bij de tweede keer (andere verpleegkundige) ging het wel goed. Het inbrengen van de chemo ging gelukkig zonder vervelende pijntjes. Tijdens de kuur nog gebeld met een goede oude vriend en ex-collega P v T. Was goed om elkaar weer te horen ondanks de omstandigheden. We hebben in ieder geval weer ouderwets gelachen en grappen gemaakt!

Om ongeveer twee uur naar huis gefietst. Chemo blijft rotzooi want ik voel(de) het meteen zitten. De week quarantaine is ook weer van kracht, komende week lig ik weer in de huiskamer op de bank. Het zal wel weer een zware week worden maar ga toch weer proberen om zo actief mogelijk te zijn en dus veel bewegen en sporten. Slapen doen we ’s nachts 😉 Hoe de week verloopt zullen jullie ongetwijfeld lezen hier op de blog.

Morgen telefonisch contact met de hematoloog. Hij zal mij wel een zeikerd vinden maar daar heb ik maling aan. Tenslotte ben ik degene met kanker en hij niet. Bij de controle voor chemo 6 had ik aangegeven dat ik weer last had van pijn in de borst en nachtzweten. Zijn plaatsvervanger wilde voor de zekerheid een longfoto maken dus was er diezelfde dag een afspraak ingepland (zie voorgaande berichten betreffende chemo 6). Hierbij gold bij geen nieuws of telefoon bericht is goed bericht. De pijn in de borst en zo was echter tot vanmorgen nog goed aanwezig. Maar goed, ik zat op de fiets richting het ziekenhuis dus dacht:…. da’s mooi dan lees ik in mijn dossier meteen de officiële uitslag van de longfoto. Maar wat schetst mijn verbazing, geen dossiervorming van deze longfoto en dat terwijl normaal gesproken een scheet van mij wordt aangetekend in het dossier. Meteen gevraagd alsnog de uitslag aan mij te verstrekken. Ik wil dat namelijk gewoon weten. Ben nou eenmaal niet iemand die van alles en nog wat zomaar klakkeloos aanneemt. Ook niet van hoog opgeleide mensen. Juist, we blijven tenslotte mensen en mensen maken fouten. Nou ga ik hier niet meteen vanuit maar bij geen nieuws is goed nieuws ben ik wel extra alert. Wat nou als die goede man het die dag druk had en dat had ie en dus mijn longfoto is vergeten? Betekent dan geen nieuws is goed nieuws? Nou ik als kankerlijer ga daar dus niet vanuit. Dus morgen contact hierover. Laat ik jullie ook nog weten. Het gekke is namelijk na deze chemokuur heb ik bijna geen last meer van steken in de borst bij ademhalen en kan ik ook normaal draaien wanneer ik in bed lig. Nogmaals in ben geen doemdenker van ook geen super optimist maar wel gewoon ‘voorzichtig’.

Genoeg voor vanavond. Moet ook nog een klein stukje voor de nieuwsbrief van de rugbyclub schrijven en dan wil ik in bed (bank) gaan liggen. Hopelijk is mij de komende dagen in ieder geval een goede nachtrust gegund.

Ja P. ik zit op rugby 🙂

Tot later.