Bestraling

Stemming is redelijk / gewicht – 56 kg

De bestraling is een feit. Vandaag de tweede gehad. Gisteren moest ik mij om 10:50u melden. Na een korte uitleg kon ik gaan liggen op het apparaat. Iedere dag maken ze twee foto’s en aansluitend vindt de bestraling plaats. Al met al ben je dan ongeveer 10 minuten zoet en sta je weer buiten.

Bijwerkingen, de vermoeidheid kan ontstaan doordat er cellen vernietigd worden die door het lichaam verwerkt en afgevoerd moet worden. Dit proces kost energie waardoor er dus vermoeidheid kan ontstaan. Je kan dit voorkomen om toch zoveel mogelijk jouw dagelijkse dingen te doen. Ik ben na gisteren na de bestraling meteen doorgefietst naar de sportschool. Ik heb daar zo’n 1,5 uur gesport. Daarna doorgefietst naar de apotheek en vandaar weer naar mijn zusje en zwager S en G. Vandaag even rustig aan voordat ik weer overdrijf.

Als laatste, het gaat redelijk goed. Althans lichamelijk dan, ik merk dat het lichaam anders is na drie weken na de laatste chemokuur. Het voelt anders aan. Het is een heel apart gevoel. De chemo is langzaam aan het lichaam aan het verlaten. Geestelijk is het wat minder. Twijfel sluipt er in. Bij alle pijntjes ga je denken of het er nog is. Wat ook niet helpt is dat ik weet dat er op 14 november een volledige CT scan gemaakt gaat worden met de vraagstelling van de hematoloog of het een blijvende remissie is. Ja, het zijn echt zware tijden.

R. bedankt voor jouw email en informatie betreffende kanker in relatie tot piekeren.

Goed, morgen om 8:20u de volgende bestraling, dan een weekend rust. De week daarop start de bestraling om 8:10u .

Dit bericht is geplaatst in Mijn verhaal. Bookmark de permalink.

2 reacties op Bestraling

  1. Roland schreef:

    Hoi Marcel, dank voor de reactie. Goed om te zien dat toendertijd nog jonge indo dezelfde indruk op je maakt nu ik een wat oudere indo ben 😉
    Hopelijk kunnen we na de bestraling gauw eens afspreken. Doe thuis de groeten van me!

  2. Marcel schreef:

    Bestraling:
    Hey Vriend, vol bewondering lees ik steeds je berichten zonder 1 keer een reactie te plaatsen. Waarom: Niet omdat ik daar een angst voor had maar meer uit diepe bewondering hoe je dit alles verteld.
    Wij kennen elkaar al jaren en zonder dat we elkaar vaak spreken (kan jaren over heen gaan) weten we vanelkaar hoe we in elkaar zitten, ik ken jou niet anders dan een persoon die een enorme drive heeft om zijn doel te bereiken. En dan dit proces waarbij jij de touwtjes helaas uithanden moest geven omdat je hier grofweg de kennis niet voor bezat, maar dan lees ik je krabbels en dan zie ik hoe je toch stap voor stap jezelf hervindt en weer bovenkomt..JA zo ken ik je weer, de Roland van vroeger !!!

    Dus nogmaals : Diepe bewondering !!!!

    Tot Snel ouwe collega

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *