Stemming is redelijk / gewicht – 57 kg
Gisteren was het precies twee weken geleden na de toediening van de laatste chemo van de kuur. De eerste week van deze twee was een zware week moet ik zeggen. De afgelopen week ging redelijk. Twee weken geleden was ik erg moe. Ik heb veel geslapen en mijn lichaam de beloofde rust toegestaan. Ik denk dat het “loslaten” van de geestelijke spanning hier een rol in heeft gespeeld. Omdat het de laatste chemo was hoefde ik mij geestelijk niet meer in te spannen om mijn lichaam te ‘dwingen’ om door te gaan. Dus niet meer moeten eten en sporten zodat ik klaar zou zijn voor de volgende kuur. Nu heb ik alle spanning laten gaan.
In de tussentijd heb ik wel veel gesport. Dat wel. Verder ben ik meerdere malen langs het ziekenhuis geweest voor intake gesprekken voor de bestraling. Inmiddels weet ik wat meer. Het worden 15x bestraling, iedere dag behalve in het weekend. De eerste bestraling vindt plaats om 10:50u op 5 oktober, de dag dat mijn dochter L. jarig is. De laatste bestraling is op 25 oktober. Op 14 november krijg ik weer een CT scan van het hele lichaam. Op de 22 november krijg ik de uitslag hiervan. Dan weet ik of deze hele behandeling nut heeft gehad!
Langzaam begint bij het besef door te dringen dat al die bezoeken en opnames bij en in het ziekenhuis mij geestelijk meer heeft geraakt dan ik had gedacht. Ik kom net terug uit het ziekenhuis waar ik een CT-scan heb ondergaan en men de voorbereidingen heeft getroffen voor de bestraling. Voor de zoveelste keer weer een naald in mijn arm, voor de zoveelste keer contrast vloeistof ingebracht. Ik ben zelfs getatoeëerd op vier plekken op mijn borst. Terwijl ik daar zo lag voelde ik me voor het eerst verdrietig tijdens een onderzoek. Ik bedacht me opeens hoe erg mijn lichaam is “mishandeld” met naalden, chemo, operaties enzovoorts. En hoe vaak staat mij dit nog te wachten? Ja, ik denk dat het geestelijke gevecht met mijzelf is begonnen. Steeds vaker denk ik, vraag ik mezelf af, of dit alles een goed einde zal hebben of dat dit juist het begin is van een leven vol met ziekenhuis en kanker. Ondanks alles, de naalden, chemo, operaties enzovoorts mijn lichaam heeft mij niet in de steek gelaten. Het is sterk gebleven en mij door het fysieke proces heen gesleept. Tot op heden heb ik weinig last gehad van bijwerkingen. Hopelijk kan mijn lijf de bestraling de komende maand nog hebben. Geestelijk is het redelijk goed gegaan tot nu toe. Tot nu toe want de geestelijke beproeving moet nog komen! Het gevecht met mezelf.